CARMEN, NADA DE NADIE
CARMEN, NADA DE NADIE 90′
TABLAS Y MÁS TABLAS
Egilea: Francisco M. Justo Tallón y Miguel Pérez García.
Zuzendaritza: Fernando Soto.
Antzezleak: Beatriz Argüello, Oriol Tarrasón, Ana Fernández y Víctor Massán
Espainiako Trantsizioko pertsonaiarik liluragarri eta ezezagunenetako bat
Thriller politikoaren eta greziar tragediaren arteko erdibidean, Carmen, Nada de Nadie ikuskizunak Espainiako Trantsizioko unerik asaldatuenetan funtsezko papera izan zuen emakume ahaztu baten irudia berreskuratzen du. Carmen Díez de Rivera izan zen, gobernuaren kabineteburu postutik, Adolfo Suarezen kontzientzia. Baina eragin eta botere handieneko leku hori, kaletik, politikatik, komunikabideetatik eta bere iraganaren sekretuetatik sortzen ziren arriskuek txikitzen zuten.
Inoiz ez zen emakume bat hain gora iritsi politikan. Baina Carmen Díez de Riverak ez zuen lan erraza izango. Erronkak izugarriak ziren: Atocharen abokatuen atentatua, Carrilloren atxiloketa, PCE legeztatzea, lehen hauteskunde libreak…
50eko eta 60ko hamarkadetako Espainiako girorik esklusiboenean hazia, bere garairako ideia aurreraturik gabeko emakumea izan zen bere heriotza goiztiarrera arte: feminista, independentea eta ausarta. Historiak gaizki tratatutako pertsonaia, nerabe bat besterik ez zela, bere patua markatuko zuen sekretu izugarri bati aurre egin behar izan zion.
CARMEN, NADA DE NADIE
CARMEN, NADA DE NADIE 90′
TABLAS Y MÁS TABLAS
Egilea: Francisco M. Justo Tallón y Miguel Pérez García.
Zuzendaritza: Fernando Soto.
Antzezleak: Beatriz Argüello, Oriol Tarrasón, Ana Fernández y Víctor Massán
Espainiako Trantsizioko pertsonaiarik liluragarri eta ezezagunenetako bat
Thriller politikoaren eta greziar tragediaren arteko erdibidean, Carmen, Nada de Nadie ikuskizunak Espainiako Trantsizioko unerik asaldatuenetan funtsezko papera izan zuen emakume ahaztu baten irudia berreskuratzen du. Carmen Díez de Rivera izan zen, gobernuaren kabineteburu postutik, Adolfo Suarezen kontzientzia. Baina eragin eta botere handieneko leku hori, kaletik, politikatik, komunikabideetatik eta bere iraganaren sekretuetatik sortzen ziren arriskuek txikitzen zuten.
Inoiz ez zen emakume bat hain gora iritsi politikan. Baina Carmen Díez de Riverak ez zuen lan erraza izango. Erronkak izugarriak ziren: Atocharen abokatuen atentatua, Carrilloren atxiloketa, PCE legeztatzea, lehen hauteskunde libreak…
50eko eta 60ko hamarkadetako Espainiako girorik esklusiboenean hazia, bere garairako ideia aurreraturik gabeko emakumea izan zen bere heriotza goiztiarrera arte: feminista, independentea eta ausarta. Historiak gaizki tratatutako pertsonaia, nerabe bat besterik ez zela, bere patua markatuko zuen sekretu izugarri bati aurre egin behar izan zion.